روزگارئ جاده بودم

 

            جاده ائ غرق تردد

            جاده ائ کز رفت و امد لحظه ائ خالئ نمیشد

 من که بسیارئ رفیقان  را به ابادئ رساندم

                                        عاقبت من ماندم و تنهایئ و ویرانه خود

نوشته شده در جمعه 92/1/2ساعت 9:48 صبح توسط ز.ا نظرات ( ) |