زندگي را تحسين مي کنم و بي تو بودن را...شايد اگر بودي و هر لحظه احساست مي کردم وقتي حتي يک لحظه از من دور مي شدي کمبودت را به اين وضوح حس نمي کردم!

نمي دانم چرا تمام امروز فکر من در خواب بود و فقط تو را مي ديدم، حالا که بيدار شدم حسرت مي خورم که چرا از خواب پريدم...

اينجا همان دنياي ساکت هميشگي ست و هيچ...هيج...هيچ نشاني از تو نيست ، نه از تو و نه حتي از ستاره هايمان....و باز هم جز من و سکوتم هيچکس اينجا نيست.